Restauratie van een VW Karmann Ghia 1968

N° 11

 J. Vancoppenolle

Dit avontuurlijke restauratieverhaal van mijn Karmann begint op de dag dat ik een telefoontje krijg met de vraag om de auto zo snel mogelijk weg te halen.

En zo begint het avontuur:

Meteen rees immers de vraag hoe ga ik die wagen ophalen en waar ga ik hem stallen?

De tweede vraag was hoe ga ik hem vervoeren? Met een platformtruck of een aanhangwagen?   Wie gaat het doen? Ik werkte toen immers nog..

Maar 48 uur later was alles gelukkig opgelost. Mijn "BAAS" en vooral vriend Pierre bood me aan om de auto "tijdelijk" te stallen in zijn werkplaats in Piétrebais. Voor het transport volstond een vrije dag en de huur van een aanhanger.

Op D-Day ben ik dan op de afspraak om de auto mee te nemen, en beleefde ik al de eerste verrassing: in het interieur stond op de wagenvloer  +/- 15 cm water, want de ramen waren open gebleven..

Om nog maar te zwijgen van de verschillende nesten van muizen, insecten, enz...
De banden waren duidelijk leeggelopen, de wielen en remmen waren vastgeroest. Met behulp van een krik en een lier hebben we hem eruit gehaald, en stevig op het platform van de aanhangwagen verankerd.   Hierbij maakte ik van de gelegenheid gebruik om zoveel mogelijk water uit het interieur te scheppen.
Voorzichtig rijden en aankomen in de werkplaats van Pierre, en dan volgt de evaluatie van de staat van de auto.
We moeten bekennen dat deze auto op dat moment eerder een "wrak" is, maar ja, het gaat hier om een familiestuk ... en dus ga je een en ander overwegen.
Deze Karmann was immers van mijn moeder. Na een “kleine” aanrijding (zie foto) was hij 40 jaar geleden in een garage gezet, die helaas geen waterdicht dak had...

Tenslotte gaan we terug en zetten de auto dan in de werkplaats.

Dan volgt de evaluatie van de uit te voeren werkzaamheden: Carrosserie - Mechanica - enz...
Na een paar dagen/weken van zorgvuldige reflectie heb ik samen met Pierre de beslissing genomen om het restauratie-avontuur toch voort te zetten. (Het moet gezegd worden dat ik inmiddels met pensioen ben) Een geweldig project in het vooruitzicht!

Ik begin met het schoonmaken van de auto, binnen leeg ik het water en ander afval, buiten demonteer ik de te redden onderdelen zoals: voorruit, achterruit, zijruiten, bumpers, motorkap, motorkap, deuren en alle bekleding.
Ook neem ik de tijd om gebruikte en/of nieuwe carrosseriedelen op te zoeken en te kopen voor de nodige reparaties.
We beginnen met de carrosserie (tenminste wat er nog van over is) van het chassis te demonteren.

Na een flinke schoonmaakbeurt met de hogedrukreiniger (Kärcher) worden  de mechanische elementen van het chassis verwijderd: vooras, motor en versnellingsbak, remsysteem en last but not least de benzinetank en inhoud; hier ziet u het blote chassis,  klaar om te schuren..

Ik ben verbaasd over de goede staat van dit chassis en bodemplaat, als je weet dat het jarenlang onder water heeft gestaan. Dit betekent gelukkig minder werk...

Na het schuren en ontvetten volgen dan twee lagen epoxyverf aan elke kant.

Dan ga ik verder met de demontage van de vooras, motor, versnellingsbak. Ook hier weer schuren, ontvetten en twee lagen epoxyverf aanbrengen. Dan vervolgens al deze elementen weer in elkaar zetten op het chassis. Ook volgt het herbevestigen van remschijven en -trommels, met natuurlijk het hele remcircuit.

Dan pak de carrosserie aan, wat betekent dat ik dit zowel van binnen als van buiten volledig strip, tot op het plaatwerk afschuur. Helaas blijkt de roestschade als gevolg van de tientallen jaren in een vochtige garage te hebben gestaan veel groter.

Achteraan zijn de onderkant van de spatborden, de uitsnijdingen en randen van de wielkasten en een deel van de deurstijlen niet meer te herstellen.
Voor de voorkant zal het, gezien de schade door het ongeval, eenvoudiger zijn om alles te vervangen.
De zoektocht naar plaatwerkdelen voor de achterzijde is nog eenvoudig, we vinden alles in de regio Antwerpen (BBT).

Voor het herstellen van de voorkant lacht het geluk me toe, want ik vind via internet een auto die achteraan is aangereden, en daarvan kan ik dus de voorkant wegsnijden. Natuurlijk vergt het dan wat zorgvuldig pas en meetwerk om de beide carrosseriedelen aan elkaar te lassen.

Dan volgt een eerste laag epoxy die over de hele auto wordt aangebracht.

De lasnaden worden bedekt met een laagje tin (dit heet vertinnen)  om zo de lasnaad te beschermen tegen binnendringend vocht en roestvorming te voorkomen. Deze tinlaag wordt dan vervolgens zorgvuldig gladgeslepen. (zoals de profi’s). 

Dan gaan we overschakelen op mastiek of afdichtingsmiddel en volgt het schuren-plamuur-schuren-plamuren enz...

Vervolgens wordt een 2e laag epoxy primer aangebracht.

Tenslotte wordt de carrosserie klaar gemaakt voor het uiteindelijke lakken : het laatste schuren, plamuren en ontvetten en klaar is kees.

Twee lagen dennengroene kleur (de originele kleur) en twee lagen vernis later is de glimmende body  nu beschikbaar voor hermontage.

Op een koude zondagochtend verzamel ik een paar leden van mijn familie en een paar vrienden voor een delicaat werkje: het plaatsen en hermonteren van de carrosserie op het chassis. Daarna volgt de installatie van de voorklep, motorkap, de zijruiten, voorruit, achterruit, montage van mechanismen en ramen in de deuren en installatie, verlijmen van voegen en isolatie, hemelbekleding, tapijt, kortom alles... zodat de auto weer compleet is.

Dan volgt de bedrading van de elektrische kabelbomen, installatie en aansluitingen van de zekeringkast, koplampen, richtingaanwijzers, remlicht, dashboardelementen en toevoeging van mistlicht, achteruitrijlicht (het is nu trouwens een mooiere set) en aanpassing van de safety warning.

Dan is het aan de reparatie van de stoelen en achterbank. Demontage van de stoelen, aanpassing van de stoelen met hoofdsteunen, afschuren (altijd voor de veiligheid) en schilderen van het metalen onderdeel, reinigen van zittingen en rugleuningen in paardenhaar en schuimrubber, vervanging van de te beschadigde onderdelen, installatie en bevestiging van de lederen bekleding, vervolgens hermonteren in de auto.

Afstellen en testen van de motor, versnellingsbak en remmen. En dan is hij klaar voor de technische keuring (was geslaagd met vlag en wimpel zonder opmerking).

Ik zal niet hebben over het moeizame proces om het kenteken te verkrijgen, bezoek aan de DIV, politie, douane, technische keuring, dit kostte me +/- 8 maanden (auto zonder papieren en verwijderd cuit alle dossiers, spookauto maar van Belgische origine). Het heeft me iets meer dan 6 jaar gekost om van een 'wrak' een auto te maken die je vandaag de dag kunt 'bewonderen'.

Ik maak van deze winter gebruik om mijn Karmann wat (nu ja héél wat) verder af te werken, vervanging van de voorruit, ventilatie en verwarming enz....

Heel erg bedankt aan jou Patricia, (mijn vrouw), voor je steun en aanmoediging tijdens dit fantastische avontuur.

Een ook een grote dank aan Pierre en Marie-Paule voor de uitstekende koffie en hun warme gastvrijheid.

Na alle tijd die ik heb besteed aan het restaureren van de auto, zult u wel begrijpen dat ik met veel plezier deelneem aan de uitstapjes die door de RHVCB worden georganiseerd.

Als u geïnteresseerd bent, heb ik wat foto's die ik u hier zal laten zien!

Jacques